برخلاف سكته قلبي معمول که بيشتر بر اثر تجمع پلاک در رگها ایجاد میشوند بیماری انسداد خود به خود شریان قلب (SCAD)، حملهی قلبی که در زنان شایعتر است معمولاً بر اثر پارگی در رگها ایجاد میشود. این پارگی رگها را مسدود کرده و خون به سمت قلب جریان مییابد و منجر به حملهی قلبی میشود.
اگرچه بیماری انسداد خود به خود شریان قلب (SCAD) به طور کلی درصد کمی از حملههای قلبی را شامل میشود حدود 40% حملههای قلبی در زنان زیر 50 سال از این نوع است. همچنین این حملهی قلبی بیشتر در زنان جوان اتفاق میافتد و بیش از 90% قربانیانش زنان هستند.
دکتر شارون هیز (Sharonne N. Hayes) یکی از مشهورترین محققان SCAD میگوید: این بیماری دلیل اصلی حملهی قلبی در بین جوانان است که در 4 یا 5 سال اخیر نظریهها دربارهی آن تغییر یافته است.
افرادی که دچار (SCAD) عموماً سالم عموماً سالماند و عوامل معمول خطرسازی مانند سیگار، دیابت یا اضافه وزن را ندارند. همچنین این نوع حملهی قلبی که در زنان شایعتر است، اغلب اشتباه تشخیص داده میشود و درمانهای غلط میتواند آسیب بیشتری به رگها وارد کند.
بیماری انسداد خود به خود شریان قلب (SCAD) برای گروهی از زنان که سالم و لاغر هستند به همین دلیل حتی اگر علائم حملهی قلبی معمول را هم داشته باشند اغلب اشتباه تشخیص داده میشود. بسیاری از این بیماران نیز بعد از چند روز که بیماری شناخته نشد ترخیص میشوند.
حملههای قلبی معمولاً با آزمایش خون یا نوار قلبی تشخیص داده میشوند اما (SCAD) تنها با آنژیوگرافی (تصاویر از گردش خون در رگها با استفاده از اشعهی ایکس) تشخیص داده میشود.
چه کسانی در خطر این بیماری هستند؟
بیماری (SCAD) از نوجوان تا 80 ساله را درگیر میکند. میانگین سنی این بیماری 42 سال است. به نظر میرسد که این بیماری با بیماریهای عروقی مانند دیسپلازی فیبروماسکولار (FMD) در ارتباط است. این بیماری که باعث رشد غیر طبیعی سلولها در دیوارهی شریانها میشود حداقل در نیمی از بیماران (SCAD) دیده میشود.
دکتر هدر گورنیک (Heather Gornik) متخصص قلب و عروق کلینیک کلیولند میگوید: بیماران اغلب نمیدانند که دچار این بیماری هستند تا زمانی که بعد از حملهی قلبی پزشک دنبال اختلالات عروقی میگردد. امروزه پیشنهاد میشود که همهی بیماران (SCAD) باید از نظر بیماری دیسپلازی فیبروماسکولار (FMD)، مشکلات عروقی مانند آنوریسم مغزی یا انسداد، برش یا پارگی عروق بررسی شوند.
این نوع حملهی قلبی که در زنان شایعتر است میتواند موروثی نیز باشد البته محققان هنوز ارتباط ژنتیکی پیدا نکردهاند. تیم تحقیقاتی زمانی که نمونههای DNA بیماران را جمع آوری میکردند متوجه شدند که این بیماری بین مادرها، دخترها، خالهها، خواهرها و خواهر زادهها مشترک است.
پزشکان هنوز نمیدانند چگونه از (SCAD) جلوگیری کنند و اغلب به بیماران توصیههای شخصی میکنند. اما چون احتمال اینکه این بیماری دوباره جدی شود زیاد است به بیماران توصیه میشود روزانه آسپیرین مصرف کنند. همچنین باید از این موارد پرهیز کنند:
درمانهای هورمونی
ورزشهای سنگین
برداشتن اجسام سنگین که باعث کشیدگی عضلات میشود مانند بدنسازی و برف پارو کردن.
آخرین تحقیقات دربارهی (SCAD)
تحقیقات اخیر که روی بیش از 700 زن و مرد مبتلا به این بیماری انجام شد یافتههای زیر را در پی داشت:
نرخ زنده ماندن افراد مبتلا به این بیماری از آنچه در ابتدا تصور میشد بیشتر است. پزشکان بیماری (SCAD)، حملهی قلبی که در زنان شایعتر است را اغلب کشنده میدانستند. اما میزان مرگ و میر در این بیماران بسیار کم و بین 1 تا 5 درصد است. اما احتمال تکرار این حملهی قلبی زیاد است و تقریباً در بیش از 20% بیماران اتفاق میافتد.
درمان بیماری انسداد خود به خود شریان قلب (SCAD)
معمولاً برای باز کردن رگهای بستهی بیماران حملهی قلبی از استنت (یک لوله توری سیمی کوچک میباشد که سبب باز شدن سرخرگ شده و به شکل دائمی داخل آن میماند) استفاده میشود. اما در بیماران (SCAD) استنت میتواند منجر به بدتر شدن بیماری شود چرا که این افراد در رگهایشان پارگی دارند.
شریانی که پاره شده بسیار آسیب پذیر است و این روش میتواند شکاف را گسترش دهد. پزشکان معمولاً بیماران (SCAD) را با ترکیبی از آسپیرین و داروهای ضد پلاکت درمان میکنند. همچنین حمایت عاطفی و آموزش در زمینهی سلامت قلب و ورزش نیز باید برای این بیماران در نظر گرفته شود. بیشتر بیماران در چند هفته بهتر خواهند شد. بسته به زمان تشخیص بیماری میتوانند حملهی قلبی را عقب اندازند.
کمک به بیماران (SCAD)، حملهی قلبی که در زنان شایعتر است!
زمانی که فرد علائم را در خود دید بهترین کار این است که با اورژانس تماس بگیرد.
علائم حمله قلبي شايع در زنان (SCAD)
احساس درد یا ناراحتی در قفسهی سینه
تنگی نفس
تهوع و عرق کردن
علائم بیماری انسداد خود به خود شریان قلب (SCAD) از زبان بیماران
الن رابین زمانی که دچار این بیماری شد تنها 53 سال سن داشت. او میگوید: احساس میکردم یک فیل روی سینهام نشسته است. یادم میآید که تلوتلو خوردم و روی صندلی تاشو افتادم تقریباً دیگر نمیتوانستم روی پاهایم بایستم. سرگیجه داشتم، هر دو بازوهایم بی حس شده بودند و من فکر میکردم چرا یکدفعه به این وضع درآمدم؟
منبع: www.webmd.com